مقایسه اثر آنتی اکسیدانی مس و ویتامین های e و c در پیشگیری از مسمومیت با مولیبدن در خرگوش

چکیده زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو به عنوان یک عدم تعادل بین احیاء کننده ها و اکسید کننده ها در سطح سلولی یا فردی تعریف می شود. هدف این مطالعه مقایسه اثر آنتی اکسیدانی مس و ویتامین های eوc در پیشگیری از مسمومیت با مولیبدن در خرگوش بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 25 سر خرگوش بالغ به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه اول یا گروه کنترل که هیچ دارویی دریافت نمی کرد. گروه دوم روزانه تا ظهور علایم مسمومیت 80 میلی گرم بر کیلوگرم مولیبدات سدیم خوراکی، گروه سوم 4 میلی گرم بر کیلوگرم سولفات مس را به صورت خوراکی به همراه مولیبدات سدیم، گروه چهارم 150 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین e خوراکی را به همراه مولیبدات سدیم و گروه پنجم 20 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین c خوراکی را به همراه مولیبدات سدیم دریافت کردند. بررسی استرس اکسیداتیو و سطح دفاع آنتی اکسیدانی با استفاده از پارامترهای ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، مالون دی آلدئید و سرولوپلاسمین در سرم خرگوش ها پس از 35 روز انجام شد. داده ها با آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مولیبدنوم موجب آلوپسی و دپیگمانتاسیون شده و به عنوان یک فاکتور استرس سطح مالون دی آلدئید را افزایش داد. به طوری که مقدار مالون دی آلدئید از 285/1 در گروه کنترل به 849/1 میکرومولار در لیتر در گروه مولیبدنوم افزایش معنی داری یافت، ولی این شاخص در گروه هایی که ویتامینe و c دریافت کرده بودند کاهش معنی داری پیدا کرد و به ترتیب به 375/0 و 426/0 میکرومول در لیتر رسید. با این وجود ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در هیچ یک از گروه ها تغییری نسبت به گروه کنترل نشان نداد. نتیجه گیری: استرس اکسیداتیو در پاتوژنز مسمومیت با مولیبدن دخالت دارد و عوامل آنتی اکسیدان ویتامین های eوc می توانند از اثرات توکسیک آن بکاهند.